Yıl bin dokuz ondokuz mahsun yürekler sustu
Onbeş mayıs İzmir’den Yunan zehrini kustu.
Anlattığım ne masal, ne şehir efsanesi
On üç Temmuz yirmi bir gerçeğin ta kendisi.
Afyon Temmuz sabahı, işgal ile uyandı.
Çiğerlere kor düştü, ağıtlar yankılandı.
Sanki deprem misali, yurdum yasa büründü.
İşgâlin sarsıntısı, Ankara’dan göründü.
Mebusanlar meclise, koştular pare pare.
Zafere hemhâl olup, aradılar bir çare.
Kumandanlar kapıdan, bir bir içe alındı.
Akşehir’e yollanıp,maça karar kılındı.
Maçtan sonra toplantı, sabaha kadar sürdü.
Mustafa kemâl ile,bütün paşalar vardı.
Tek tek kumandanların,hür görüşü alındı.
Plandı Kurt kapanı,onda karar kılındı.
Paşa’lar tamam dedi, Allah kerim yarına.
Hepsi gizlilik ile, döndü görev yerine.
Mustafa kemâl dönüp Asker bize yok rahat
İstikamet şuhuta, gece yürü gündüz yat.
Aldı İsmeti sağa Fahreddin’i soluna.
Şuhuttan ayrılarak, düştü Zafer yoluna.
Şuhut halkı gayretle, kutlu yola döküldü.
Top, teçhizat,cephane kağnılarla çekildi.
Ordu binbir zorlukla kocatepe’ye çıktı.
Hedefleri gözleyip,topları dizayn etti.
Gazi gözetleyerek, bekledi sis dağılsın.
Düşman tam isabetle, ateşimde boğulsun.
Saatine göz atıp,tam sağladı gümanı.
Baktı vakit beş otuz,tam Taarruz zamanı,
Ateeş dedi haykırdı,gür sesiyle ünledi
Cehennem etti toplar,dağ taş tepe inledi.
Sırasıyla Kalecik, Tınaztepe alındı.
Sayısız güllelerle, Çiğiltepe delindi.
Vurun aslanım vurun, daha canlı daha gür.
Afyonkarahi̇sar’ım, artık özgürsün özgür.
Kahraman süvariler,tuttu ahır dağını.
Düşmanı çevreleyip,hem solunu sağını.
İnanmıştı Fahreddin, Zaferin davasına.
İndi atlılarıyla, Sincanlı ovasına.
Kovalayıp düşmanı,fırtına olup esti.
Kemal paşa emriyle,demir yolunu kesti.
Yakup paşa birliği İscehisara sızdı.
Kahramanca vuruşup kuzeyde destan yazdı
Fevzi Paşa Döğere sanki set olup durdu.
Nurettin’se peşinden kurt kapanını kurdu.
Kol ordular kapanı, yavaş yavaş daralttı.
Savaşamayan düşman,zafere havlu attı.
Kaçan düşman yoruldu,bitap düşüp kösüldü.
Otuz Ağustos günü,tam kapana kısıldı.
Tüm ordu süngüsüyle, Yunan’a ecel oldu.
Dumlupınar ovası,sayısız ceset doldu.
Baş komutan gururla, görünce Zaferini.
Haykırdı Heey Anistas, gel kurtar Askerini.
Gazi dönüp orduya,şimşek gibi çaktınız.
Vuruşun yiğitlerim, şimdi hedef Akdeniz.
Uşak,Aydın Manisa,birer birer alındı.
Feth oldu kalan iller,hem İzmire gelindi.
Kaçan kaçtı kaçmayan rıhtıma çakıldılar.
Kaçamayanlar ise,denize döküldüler.
Kemal paşa atıyla meydana demir attı.
Muzaffer edasıyla İzmire hitap etti.
Ordularım var olun,fethe şeref kattınız.
Kabus bitti milletim,bayramı hak ettiniz.
Dokuz Eylül yirmiki, Zaferin adı kondu.
Bu Zaferin adına,BÜYÜK TAARRUZ dendi.
Rabbim Şehitlerimizin mekanlarını Cennet eylesin inşallah.
