Mevlana Hazretlerinin yaşadığı beldede, biri vardı ki mübarek zatlara.
Münkirlik yapardı katıldığı meclislerde Veli' lerin, aleyhinde ileri geri konuşurdu.
Bir gece rüyasında cehenneme sürüklene sürüklene götürüldüğünü gördü.
Zebaniler, Tacettin ismindeki bu kişiyi cehennemin kapısına getirip bıraktılar, orada elleri ve ayakları bağlı birini gördü.
Zebaniler bu kişiyi bir cehennemden, diğerine atıp duruyordu, cehennemin başka bir kapısından o eziyet çekeni izleyen 4 kişi daha vardı.
İçlerinden birisi eziyet gören adama, senin bu cehennemden kurtuluşun yok.
Evliyanın kelamından birkaç söz söyle ki kurtulasın dedi, eziyet çeken kişi de bilmiyorum.
Bana birkaç söz öğretin de kurtulayım diye cevap verdi. O, Adam, Mesnevi'den birkaç söz öğretti, oda bu beyitleri söyleyince bir anda elleri ayakları çözülüverdi.
Zebaniler de onu serbest bıraktılar, O da cennete Doğru yol almaya başladı cehennemin kapısından. Tüm bu olanları izleyen Tacettin adındaki şahıs büyük bir korkuyla, nara atarak uyandı.
Uyandığında sabah ezanının okunduğunu duydu. Mevlana Hazretlerinin Dergâhına doğru koşmaya başladı derken yolda mübarek bir zatla karşılaştı.
Olan biteni ona anlatınca adamcağız koş vakit geçirmeden, Mevlana hazretlerine var dedi.
Derğaha vardığında Mevlâna Hazretleri gel oğlum. Tacettin dedi ve şunları söyledi,
İnsanın cehennemden kurtulmasına bir evliyanın sözünü söylemesi vesile oluyorsa onlarla beraber olmak onlarla sohbet etmek insana daha neler kazandırır bir düşünsene dedi o kişi hemen tövbe edip Mevlana Hazretlerinin talebeleri arasına katıldı.
